වැස්ස..................

පිනිබිදු සැලුන ඉති මත මල්                ජනිතවන
අරුමෙකි වැස්ස හිත හිරිගඩු වැල්            බිදින
මොහොතින් මොහොත රලුවන ජීවන    ගමන
පිසදා එනු මැනවි සෙනෙහස් සිනහ     ගෙන

මගෙ ‍ෙලා්කය..........

මම කවුලුව දෙස් බෙලන්නෙමු.ලොකය කවුලුව තුලින් මා දෙස බල සිටිය්.එය මගෙන් බලපොරොත්තු වන්නෙ කුමක්ද?..මමී ලොකයෙන් බලපොරොත්තුවන්නෙ කුමක්ද?..මම කලපන කරමි....

තෙරුනු වියට පෙමිනි කල සිටම මට අති ගෙටලුව මෙයය්.මම කවුද???

ලොකය බලපොරොත්තුවන මා බිහිවන තුරු මම වෙහෙස වෙයි.උදෙම නෙගිටිය්.රොහලට දිව යය්..පීටයට දිවයය්.දෙනුම වර්දනය කර ගනයි.දවසින් දවස මොහොතින් මොහොත මම එට කෙප වන්නෙමි.

නමුත් මට උවමන ලොකය , එය කවදා නිර්මානය වෙවිද?

මා කෙමින් කෙමින් ලොකයට උවමන ලෙස හෙඩගෙහුනත් ලොකය දවසින් දවස මට උවමනා ලෙසින් අැත් වෙයි.

මට උවමන නෙති ලොකයක පරිපුර්න මගෙන් අති ඵලය කුමක්ද?..මම කල්පන කරමි..

එ ලොකය කෙදිනක හො කව‍ුලු‍ෙවන් පෙනෙන තුරු මම බලසිටින්නෙමි........

life